Kreatyna to jeden z najpopularniejszych suplementów dla sportowców, najczęściej używana „na masę”. Jest ona zbudowana z trzech aminokwasów (argininy, glicyny i metioniny) odgrywających ważną rolę w procesie syntezy białek. . Występuje najczęściej w postaci proszku, ale dostępna jest też w tabletkach lub kapsułkach. Występują cztery znane mutacje, jakim ulegają bakterie, by stać się opornymi na antybiotyki: Enzymy bakteryjne dezaktywują antybiotyki, pochłaniając je. Antybiotyki są wyrzucane z bakterii na zewnątrz. Bakteryjna ściana komórkowa zapobiega wniknięciu antybiotyków. Bakterie przyjmują nowy sposób przetwarzania energii ( kiedy W takich przypadkach podawanie antybiotyków, nawet miejscowo, powinno zostać skonsultowane z lekarzem. Przeczytaj: Czyrak, jak powstaje, jak się go leczy? Antybiotyk w maści – rodzaje . Większość maści z antybiotykiem, które należą do preparatów OTC bazuje na kilku substancjach. Należą do nich neomycyna, bacytracyna, polimyksyna 1. Charakterystyka amotaksu. Amotaks jest antybiotykiem, którego substancją czynną jest amoksycylina, która działa silnie bakteriobójczo. Amotaks jest lekiem, który musi wypisać lekarz i który wykupimy w aptece tylko za wcześniejszym okazaniem recepty. Amoksycylina swoje największe stężenie wykazuje po około 2 godzinach od Cipronex to chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów stosowany doustnie. Substancją czynną jest cyprofloksacyna, która jest wykorzystywana do leczenia zakażeń bakteryjnych, szczególnie tych wywołanych przez bakterie Gram-ujemne. Cipronex jest dostępny w tabletkach powlekanych 250 mg lub 500 mg, które zawierają odpowiednio 250 lub Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Lek przeciwwirusowy do stosowania ogólnego. Preparat zawiera substancję acyklowir Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Heviran tabletki powlekane; 200 mg; 30 tabl. Polpharma 15,64 zł 9,47 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji Heviran tabletki powlekane; 400 mg; 30 tabl. Polpharma 27,64 zł 15,29 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji Heviran tabletki powlekane; 800 mg; 30 tabl. Polpharma 49,39 zł 24,70 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Heviran - tabletki powlekane? Substancją czynną preparatu jest acyklowir, lek syntetyczny o działaniu przeciwwirusowym. Skuteczny wobec wirusa opryszczki pospolitej typu 1 i 2 oraz wirusa ospy wietrznej i półpaśca. W komórkach zakażonych wirusem acyklowir jest przekształcany do cząsteczki będącej analogiem nukleotydu, związku chemicznego niezbędnego do syntezy kwasu nukleinowego. Podobieństwo chemiczne sprawia, że tak zmodyfikowany acyklowir zastępuje właściwy nukleotyd wirusa, zaburzając syntezę wirusowego DNA. W konsekwencji namnażanie się wirusów ulega zahamowaniu. Po podaniu doustnym acyklowir tylko częściowo (15–20%) wchłania się z przewodu pokarmowego. Przenika do narządów, osiągając znaczne stężenie w wątrobie, nerkach, mięśniach, płucach. Stężenie acyklowiru w płynie mózgowo-rdzeniowym osiąga do 50% stężenia w osoczu. Acyklowir przenika do pokarmu kobiecego. Kiedy stosować Heviran - tabletki powlekane? Preparat jest wskazany: • w leczeniu zakażeń skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej, w tym pierwotnego i nawracającego opryszczkowego zakażenia narządów płciowych (za wyjątkiem zakażeń u noworodków i niemowląt do 3. miesiąca życia oraz ciężkich zakażeń u dzieci ze znacznie zmniejszoną odpornością) • w zapobieganiu nawrotom zakażenia wywołanego przez wirus opryszczki pospolitej u osób z prawidłową odpornością • w leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca. Kiedy nie stosować preparatu Heviran - tabletki powlekane? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na walacyklowir. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Heviran - tabletki powlekane? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Stosowanie preparatu u chorych z niewydolnością nerek lub w podeszłym wieku wymaga zachowania ostrożności. W podeszłym wieku często występują zaburzenia czynności nerek. W razie konieczności lekarz zaleci odpowiednie zmniejszenie dawkowania. Szczególną ostrożność należy zachować zwłaszcza, jeżeli stosowane są duże dawki preparatu, chory jest odwodniony lub przyjmuje równolegle inne leki mogące uszkodzić nerki. Należy zadbać o odpowiednią podaż płynów i odpowiedni stan nawodnienia chorego. Pozwoli to zmniejszyć ryzyko uszkodzenia nerek. U chorych z niewydolnością nerek oraz u chorych w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego jest zwiększone. Chorzy z wymienionych grup powinni pozostawać pod uważną obserwacją. Dotychczas nie stwierdzono czy leczenie acyklowirem zmniejsza możliwość wystąpienia powikłań związanych z półpaścem u osób z prawidłową odpornością. Długotrwałe stosowanie acyklowiru lub powtarzanie cykli leczenia u chorych ze znacznie osłabioną odpornością, może spowodować selekcję szczepów wirusa o zmniejszonej wrażliwości na acyklowir. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Heviran - tabletki powlekane Preparat ma postać tabletek powlekanych do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Zakażenia wywołane przez wirus opryszczki pospolitej: Dorośli i dzieci po 2. roku życia: 200 mg 5 razy na dobę co 4 godziny (z przerwą nocną). Leczenie trwa zwykle 5 dni. W ciężkich zakażeniach lekarz może zalecić dłuższe stosowanie preparatu. U chorych ze znacznie upośledzoną odpornością (np. po przeszczepieniu szpiku) lub z zaburzeniami wchłaniania, lekarz może zalecić 2-krotne zwiększenie dawki do 400 mg. Stosowanie preparatu należy rozpocząć jak najwcześniej po rozpoznaniu zakażenia. W przypadku nawracających zakażeń, leczenie należy rozpocząć w okresie objawów zwiastunowych lub zaraz po pojawieniu się pierwszych zmian. Zapobieganie nawrotom zakażenia wywołanego przez wirus opryszczki pospolitej u osób z prawidłową odpornością. Dorośli: 200 mg 3–4 razy na dobę, co 6–8 godzin albo 400 mg 2 razy na dobę, co 12 godzin. U niektórych pacjentów lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki do 200 mg 3 razy na dobę co 8 godzin lub 200 mg 2 razy na dobę, co 12 godzin. Leczenie należy przerywać co 6–12 miesięcy (wg zaleceń lekarza), w celu obserwowania zmian w przebiegu choroby. Zakażenia wywołane przez wirusa ospy wietrznej i półpaśca: Dorośli: 800 mg 4–5 razy na dobę, co 4 godziny (z przerwą nocną) przez 5–7 dni. W ciężkich upośledzeniach odporności (np. po przeszczepieniu szpiku) lub w przypadku zaburzeń wchłaniania lekarz może zalecić dożylne podawanie preparatu. Leczenie należy rozpocząć bezzwłocznie po rozpoznaniu zakażenia. Najlepsze wyniki uzyskuje się, jeżeli przyjmowanie preparatu zostanie rozpoczęte w ciągu 24 godzin od pojawienia się wysypki. Dzieci (zakażenia wywołane wirusem ospy wietrznej): 20 mg/kg masy ciała (dawka maksymalna 800 mg) 4 razy na dobę. Zwykle stosuje się: dzieci 2.–5. roku życia – 400 mg 4 razy na dobę; dzieci po 6. roku życia 800 mg 4 razy na dobę. Czas trwania leczenia wynosi 5 dni. Nie ma zaleceń dotyczących stosowania preparatu u dzieci w leczeniu półpaśca. U osób w podeszłym wieku lekarz weźmie pod uwagę możliwość występowania zaburzeń czynności nerek i w razie potrzeby odpowiednio dostosuje dawkę. Należy utrzymywać stan właściwego nawodnienia. U osób z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i zapewnić właściwe nawodnienie. Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od klirensu kreatyniny. Dawkowanie może być ustalane wyłącznie przez lekarza. Czy można stosować Heviran - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne, oraz w jego ocenie oczekiwane korzyści dla matki przeważają nad możliwym zagrożeniem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek ryzyka do korzyści w Twoim przypadku. Acyklowir przenika do mleka kobiety karmiącej. Przed zastosowaniem preparatu w okresie karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji preparatu z innymi lekami. Niektóre leki (np. probenecyd, cymetydyna, niektóre leki immunosupresyjne stosowane u chorych po przeszczepach) mogą powodować zwiększenie stężenia acyklowiru we krwi. Zaleca się kontrolowanie stężenia teofiliny podawanej ogólnie podczas stosowania acyklowiru. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Heviran - tabletki powlekane? Jak każdy lek, również Heviran może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: bóle i zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha), zmęczenie, gorączka, świąd i wysypka. Niezbyt często: pokrzywka, wypadanie włosów. Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, duszność, przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych we krwi, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Bardzo rzadko: niedokrwistość, zmniejszenie liczby krwinek białych, małopłytkowość, zwykle przemijające zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego (pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka), zapalenie wątroby, żółtaczka, ostra niewydolność nerek. Przeczytaj też artykuły Ospa wietrzna Ospa wietrzna u dorosłych Półpasiec Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych Inne preparaty na rynku polskim zawierające acyklowir Aciclovir Aurovitas (tabletki) Aciclovir Jelfa (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Aciclovir Ziaja (krem) Acix 250 (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Acix 500 (proszek do sporządzania roztworu do infuzji) Axoviral (krem) Hascovir (tabletki) Hascovir (zawiesina doustna) Hascovir Control (tabletki) Hascovir Control Max (tabletki) Hascovir Lipożel (żel) Hascovir pro (krem) Herpex (krem) Hevipoint (tabletki) HEVIPOINT (sztyft na skórę) Heviran Comfort (tabletki) Heviran Comfort MAX (tabletki) inVirum (tabletki) Viru-POS (maść do oczu) Zovirax Intensive (krem) Colostrum to inaczej siara lub młodziwo, czyli pierwsze mleko ssaków. Stosuje się je zwykle na wzmocnienie odporności. Czy można podawać colostrum dzieciom? Sprawdź, jak wybrać suplement z siarą bydlęcą. Colostrum powstaje i gromadzi się w gruczołach mlekowych ssaków w okresie ciąży i ok. kilkadziesiąt godzin po porodzie. Kolostrum jest też nazywane pierwszym mlekiem (choć w mleko dopiero stopniowo się przekształca), siarą lub młodziwem i powszechnie uważa się, że znakomicie wzmacnia odporność. Colostrum – co to jest? Siara ma postać gęstej, żółtej cieczy i zawiera całe mnóstwo składników odżywczych, witamin (A, C, E, B1, B2 i B6), soli mineralnych i aktywnych biologicznie substancji, które stymulują układ odpornościowy i ułatwiają wchłanianie innych związków. W pierwszych godzinach po porodzie w składzie colostrum przeważają białka i peptydy, z czasem rośnie zawartość cukrów i lipidów, a białek – spada. Siara – jak działa? Colostrum jest produkowane przez gruczoły mlekowe ssaków i stanowi pierwsze pożywienie nowo narodzonych młodych. Najwięcej korzyści z picia colostrum czerpie noworodek, bo ma niedojrzały jeszcze układ trawienny i niewykształconą florą jelitową. Jeśli jest karmiony piersią, całe bogactwo składników odżywczych przenika przez ściany jelit i skutecznie się przyswaja. Do tego siara stymuluje rozwój mikroflory jelitowej, działa biobójczo, wzmacnia pamięć immunologiczną. U starszych dzieci i osób dorosłych z dojrzałym już układem trawiennym trudno osiągnąć podobny efekt. Colostrum w ich przypadku będzie po prostu składnikiem odżywczym, a zawarte w siarze białka zostaną strawione zanim dotrą do jelit. Colostrum może jednak łagodzić stany zapalne jelit i zwiększać ich integralność. Colostrum – jakie wybrać dla dziecka? Colostrum to nie lek, jest dostępne bez recepty w formie płynu, kapsułek, tabletek do ssania, saszetek lub kropli. Najczęściej w składzie preparatów znajdziesz: Colostrum krowie (bydlęce) Colostrum kozie Colostrum owcze Uzyskuje się je w procesie suszenia, np. metodą liofilizacji. Czasem do preparatu z siarą dodaje się inne składniki wspierające odporność, np. probiotyki czy witaminę C. Kupując colostrum, warto sprawdzić skład suplementu. Najważniejsze, aby: Skład był wyraźnie i szczegółowo opisany Podana była standaryzacja na immunoglobuliny (im wyższa, tym lepiej) Sprawdź poniższe produkty: Colostrum dla dzieci – jak stosować? Producenci colostrum zalecają podawanie suplementu 2 razy w roku jako przygotowanie do sezonu jesienno-zimowego i wiosennego. Wzmocnienie odporności ma nastąpić po ok. 14-dniowej kuracji. W zależności od preparatu trzeba pić/łykać 2 razy dziennie (saszetki) lub 3 razy dziennie (tabletki), niekiedy na czczo. Niektórzy polecają stosowanie colostrum jako środka przeciw biegunce u dzieci. Stosuje się je wtedy wg schematu: Podczas biegunki 7 gramów 3 razy dziennie przez 14 dni Podczas biegunki rotawirusowej 10 gramów dziennie przez 4 dni Profilaktycznie przeciw biegunce 3 gramy raz dziennie przez 4 tygodnie u dzieci w wieku 1-2 lata Profilaktycznie przeciw biegunce 3 gramy dwa razy dziennie przez 4 tygodnie u dzieci w wieku od 2-6 lat Siara bydlęca – przeciwwskazania Nie zaobserwowano poważnych skutków ubocznych stosowania colostrum poza problemami jelitowymi. Większość preparatów dostępnych w aptekach to jednak colostra krowie, a więc siara bydlęca zawierająca białka mleka krowiego. Alergia na białko mleka krowiego (ale nie nietolerancja laktozy) to główne przeciwwskazanie do stosowania colostrum. Poza tym warto pamiętać, że niektóre choroby o podłożu alergicznym mogą się nasilać, jeśli układ odpornościowy jest nadmiernie stymulowany, a jego przestymulowanie może wręcz osłabiać odporność. Colostrum – cena Przeciętne ceny colostrum w aptekach to 100-150 zł za miesięczną kurację. Cena preparatu z siarą zależy głównie od stężenia immunoglobulin. Zobacz też: 9 produktów, które zwiększą odporność niemowlaka Naturalny antybiotyk: co to jest antybiotyk bez recepty, od jakiego wieku [PRZEPISY] Atopowe zapalenie skóry u dziecka: jakie ma objawy, czym smarować, jak leczyć [FOTO] Spis treści:Augmentin co to jest?Dawkowanie preparatuMożliwe skutki uboczneŚrodki ostrożnościAugmentin w ciążyAugmentin a karmienie piersiąAugmentin co to jest?Augmentin to antybiotyk, którego głównymi składnikami są amoksycylina - półsyntetyczna pochodna penicyliny i kwas klawulanowy. Stosuje się go w leczeniu zakażeń u dzieci i dorosłych. Lek dostępny jest wyłącznie na receptę. Preparat występuje w kilku różnych postaciach i dawkach:tabletki powlekane 875 mg+125 mg,tabletki powlekane 500 mg+125 mg,tabletki powlekane 250 mg+125 mg,proszek do sporządzania zawiesiny doustnej (400 mg+57 mg)/5 ml,DziałanieAmoksycylina wykorzystywana jest w leczeniu infekcji wywołanych przez bakterie tlenowe Gram-dodatnie, bakterie tlenowe Gram-ujemne, gronkowce koagulazo-ujemne oraz bakterie beztlenowe. Niektóre szczepy wykazują jednak oporność na skład preparatu1 tabletka powlekana Augmentin zawiera 250 mg lub 500 mg lub 875 mg amoksycyliny w postaci amoksycyliny trójwodnej oraz 125 mg kwasu klawulanowego w postaci klawulanianu potasu. Pozostałe składniki: magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, tytanu dwutlenek (E171), hypromeloza, makrogol (4000, 6000), dimetykon (olej silikonowy).1 ml sporządzonej zawiesiny doustnej Augmentin zawiera 80 mg amoksycyliny w postaci amoksycyliny trójwodnej oraz 11,4 mg kwasu klawulanowego w postaci klawulanianu potasu. Pozostałe składniki: krospowidon, krzemu dwutlenek, karmeloza sodowa, guma ksantan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu benzoesan, aspartam (E951), aromat truskawkowy (zawierający maltodekstrynę).Wskazania do stosowaniaAnybiotyk jest wykorzystywany w leczeniu osób dorosłych i dzieci, u których występują zakażenia drobnoustrojami wrażliwymi na postacie leku Augmentin stosuje się w stanach zapalnych obejmujących:ostre bakteryjne zapalenie zatok,zapalenie tkanki łącznej,ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej,zapalenie pęcherza moczowego,odmiedniczkowe zapalenie nerek,ukąszenia przez wyższe dawki - tabletki Augmentin 500 mg oraz 875 a także proszek do sporządzania zawiesiny doustnej są zalecane również w leczeniu następujących chorób:stan zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli,ostre zapalenie ucha środkowego,pozaszpitalne zapalenie płuc,zakażenia skóry i tkanek miękkich, zwłaszcza zapalenie tkanki łącznej,zakażenia kości i stawów, zwłaszcza zapalenie kości i nie powinien być stosowany, jeśli u pacjenta występuje choć 1 z poniższych dolegliwości:nadwrażliwość na substancje czynne lub pozostałe składniki preparatu,nadwrażliwość na inne penicyliny,żółtaczka lub zaburzenia czynności wątroby występujące w przeszłości na skutek zażywania amoksycyliny lub kwasu klawulanowego,ciężka natychmiastowa reakcja nadwrażliwości (anafilaksja) w przeszłości na inny lek β-laktamowy, np. na cefalosporynę, karbapenem lub preparatuDokładne dawkowanie Augmentin zależy od wieku i masy ciała pacjenta oraz nasilenia u osób dorosłych i dzieci o masie ciała minimum 40 kgzazwyczaj zalecana dawka Augmentin to 1 tabletka (500 mg + 125 mg) 3 razy dziennie lub 1 tabletka (875 mg + 125 mg) 2 razy dziennie;w przypadku ciężkich zakażeń, np. obejmujących drogi moczowe, dolne drogi oddechowe, zapalenie zatok lub zapalenie ucha środkowego dawkowanie wynosi 1 tabletkę (875 mg + 125 mg) 3 razy na dobę;w zakażeniach o lekkim przebiegu należy przyjmować najniższą dostępną dawkę leku – 1 tabletkę (250 mg + 125 mg) co 8 długo stosować lek Augmentin? Czas leczenia zależy od rodzaju zakażenia, jednak w żadnym przypadku nie powinno się brać antybiotyku dłużej, niż przez 2 u dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kgU dzieci poniżej 6 roku życia lub o masie ciała nie przekraczającej 25 kg należy stosować wyłącznie zawiesinę doustną. U wszystkich pacjentów niepełnoletnich o wadze poniżej 40 kg zaleca się stosowanie zawiesiny, jednak lekarz może zadecydować również o wdrożeniu tabletek (250 mg + 125 mg).Dawkowanie Augmentin dla dzieci oblicza się na podstawie wagi pacjenta. Zazwyczaj lek stosuje się według jednego z poniższych schematów:od (20 mg + 5 mg)/kg mc. do (60 mg + 15 mg)/kg mc. na dobę w 3 dawkach podzielonychlubod (25 mg + 3,6 mg)/kg mc. do (45 mg + 6,4 mg)/kg mc. na dobę w 2 dawkach przypadku ciężkich zakażeń, do których należą zakażenia dolnych dróg oddechowych, zapalenie zatok i zapalenie ucha środkowego lekarz może zwiększyć dawkowanie do (70 mg + 10 mg)/kg mc. na dobę podawanych w 2 dawkach długo stosować Augmentin u dzieci? Czas przyjmowania antybiotyku, tak jak u osób dorosłych, zależy od stopnia nasilenia zakażenia i nie może przekraczać 14 U dzieci w wieku poniżej 2 lat nie badano, czy dawka amoksycyliny i kwasu klawunolowego w proporcji 1:4 w ilości powyżej (40 mg + 10 mg)/kg mc./dobę jest bezpieczna. Nie są znane również dane kliniczne odnośnie stosowania u dzieci poniżej 2 lat dawek amoksycyliny i kwasu klawunolowego w proporcji 7:1 w ilości powyżej (45 mg + 6,4 mg)/kg mc./na niemowląt poniżej 2 miesiąca życia nie można określić zalecanego dawkowania leku zawierającego amoksycylinę i kwas klawulanowy w proporcji 7:1 z powodu braku dostępności odpowiednich danych skutki uboczneW razie pojawienia się jakiejkolwiek skórnej reakcji na lek należy go natychmiast często lek Augmentin w tabletkach powodował biegunkę, natomiast po zażyciu zawiesiny biegunka występowała po zażyciu leku pojawiały się: wymioty, nudności, kandydoza skóry i błon często działania niepożądane Augmentin obejmowały: wysypkę, pokrzywkę, świąd, niestrawność, zawroty głowy, bóle głowy, zwiększenie aktywności AspAT i (lub) pojawiały się: rumień wielopostaciowy, przemijająca leukopenia (w tym neutropenia), częstość niemożliwą do ustalenia pacjenci zgłaszali: obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ostrą uogólnioną osutkę krostkową (AGEP), polekową reakcję z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), przemijającą agranulocytozę, niedokrwistość hemolityczną, wydłużony czas krwawienia i czas protrombinowy, nadmierny wzrost niewrażliwych bakterii, zespół choroby posurowiczej, alergiczne zapalenie naczyń, przemijającą nadmierną ruchliwość, drgawki, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, stan zapalny jelita grubego związane z antybiotykoterapią (obejmujący rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i krwotoczne zapalenie jelita grubego), czarny włochaty język, zapalenie wątroby, żółtaczkę zastoinowa, śródmiąższowe zapalenie nerek, rzadko po zastosowaniu zawiesiny pojawiały się przebarwienia ostrożnościPrzyjmowanie leku może wywołać ciężkie działania niepożądane, jak drgawki, reakcje uczuleniowe i zapalenie jelita grubego. Istnieje także ryzyko pogorszenia przebiegu niektórych chorób podczas terapii. Należy zwrócić szczególną uwagę na następujące reakcje niepożądane:uogólniony rumień z krostkami i towarzyszącą gorączką - jeśli pojawi się na początku leczenia, to może oznaczać wystąpienie reakcji alergicznej o nazwie ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). W razie rozpoznania takiej reakcji należy odstawić preparat, a jakiekolwiek dalsze przyjmowanie amoksycyliny jest przeciwwskazane;biegunkę - w razie jej wystąpienia należy skontaktować się z lekarzem i nie stosować preparatów hamujących perystaltykę jelit, ponieważ biegunka może oznaczać rozwój zapalenia jelita grubego. Wśród pacjentów stosujących amoksycylinę z kwasem klawulanowym odnotowano przypadki zapalenia jelita grubego o nasileniu od lekkiego do zagrażającego życiu;objawy zaburzeń czynności wątroby - zaburzenia funkcjonowania wątroby pojawiały się najczęściej u mężczyzn i osób w podeszłym wieku, natomiast bardzo rzadko występowały u dzieci. Ich prawdopodobieństwo może wzrastać wraz z wydłużeniem czasu terapii. Objawy przedmiotowe oraz podmiotowe zaburzeń czynności wątroby najczęściej pojawiały się podczas leczenia lub tuż po jego zakończeniu, choć czasami występowały dopiero kilka tygodni po odstawieniu leku. Najczęściej miały charakter przemijający, jednak należy mieć na uwadze, że szkodliwe działanie leku na wątrobę może powodować ciężkie powikłania, a w skrajnie rzadkich przypadkach prowadzić nawet do śmierci pacjenta. Prawie wszystkie przypadki śmiertelne dotyczyły pacjentów z ciężkim schorzeniem podstawowym lub osób stosujących równocześnie inne środki farmakologiczne, o których wiadomo, że mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę. Z tego powodu amoksycylinę z kwasem klawulanowym należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów cierpiących na zaburzenia czynności rozpocznie się leczenie amoksycyliną w połączeniu z kwasem klawulanowym należy koniecznie przeprowadzić dokładny wywiad medyczny pod kątem nadwrażliwości pacjenta na penicyliny, cefalosporyny lub inny antybiotyk beta-laktamowy. Wśród osób stosujących penicyliny zdarzały się przypadki ciężkich reakcji uczuleniowych, takich jak reakcje anafilaktoidalne i ciężkie reakcje skórne, które sporadycznie prowadziły nawet do zgonu pacjenta. Prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych dotyczy zwłaszcza osób, u których w przeszłości pojawiła się nadwrażliwość na penicyliny oraz osób cierpiących na choroby atopowe. W razie zauważenia objawów uczuleniowych należy przerwać leczenie amoksycyliną z kwasem klawulanowym i zastosować alternatywną rzadko powodował wydłużenie czasu protrombinowego. U pacjentów, którzy stosują jednocześnie preparaty zmniejszające krzepliwość krwi, konieczne może być dostosowanie ich dawki. Ponadto niezbędne jest przeprowadzanie odpowiednich badań trakcie długotrwałego stosowania leku wskazane jest regularne wykonywanie badań kontrolnych oceniających funkcjonowanie narządów wewnętrznych, m. in. wątroby, nerek i układu którzy cierpią na poniższe choroby lub dolegliwości, przed rozpoczęciem przyjmowania leku powinni skontaktować się z lekarzem prowadzącym:mononukleoza zakaźna,choroby wątroby lub nerek,nieregularne oddawanie pacjentów z mononukleozą zakaźną należy unikać stosowania amoksycyliny, ponieważ zauważono, że podanie leku zwiększa u nich ryzyko wystąpienia wysypki odropodobnej. Natomiast u osób z zaburzeniami czynności nerek stosowanie leku wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia drgawek. Jeśli pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek, to konieczne jest dostosowanie dawki leku Augmentin do stopnia niewydolności. Z kolei u osób ze zmniejszoną objętością wydalanego moczu bardzo rzadko występuje krystaluria - tworzenie się kryształów amoksycyliny w moczu. Najczęściej pojawia się u pacjentów leczonych parenteralnie. Aby zminimalizować ryzyko krystalurii podczas stosowania dużych dawek amoksycyliny należy przyjmować odpowiednio dużo płynów i kontrolować ilość wydalanego moczu. W przypadku pacjentów cewnikowanych trzeba regularnie sprawdzać drożność lekarz decyduje się na zbadanie, jaki rodzaj bakterii spowodował zakażenie. Na podstawie rezultatu badania może zapaść decyzja o zmianie dawki Augmentin lub zamianie leku na inny antybiotyk. Zgodnie z oficjalnymi wytycznymi, jeśli okaże się, że zakażenie zostało spowodowane przez drobnoustroje wrażliwe na amoksycylinę, zaleca się rozważyć zamianę antybiotyku zawierającego amoksycylinę i kwas klawulanowy na antybiotyk zawierający samą Augmentin może wywierać wpływ na niektóre badania krwi i moczu, takie jak badanie krwinek czerwonych, ocena parametrów czynności wątroby czy poziom glukozy w moczu. Jeśli pacjent ma mieć wykonane takie badanie, to powinien poinformować lekarza lub pielęgniarkę o stosowaniu tabletka Augmentin zawiera poniżej 23 mg sodu (1 mmol). Z tego powodu lek jest uznawany za „wolny od sodu”.Niektóre działania niepożądane leku mogą zaburzać zdolność prowadzenia terapii pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, chyba, że czuje się należy przechowywać w temp. poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu oraz chronić przed wilgocią. Tabletki znajdujące się w blistrach w saszetkach nadają się do spożycia w ciągu 30 dni od otwarcia z innymi lekamiPacjent ma obowiązek poinformować swojego lekarza prowadzącego lub farmaceutę o wszystkich lekach i suplementach jakie przyjmuje obecnie, przyjmował ostatnio lub planuje zacząć Augmentin wchodzi w interakcje między innymi z:allopurynolem - podczas terapii skojarzonej może nastąpić wzrost ryzyka wystąpienia skórnych reakcji alergicznych;probenecydem - przy połączeniu obu leków konieczna może być modyfikacja dawki Augmentin;metotreksatem oraz mykofenolanem metylu - Augmentin może wpływać na ich działanie; lekami zmniejszającymi krzepliwość krwi, np. warfaryną - w trakcie terapii skojarzonej konieczne może być wykonanie dodatkowych badań w ciążyDopuszcza się możliwość stosowania leku Augmentin w ciąży jedynie w sytuacjach gdy jest to absolutnie konieczne. Zarówno amoksycylina jak i kwas klawulanowy przenikają przez barierę łożyskową. Dlatego też u kobiet ciężarnych należy rozważyć zastosowanie innej terapii. Augmentin a karmienie piersiąPacjentki karmiące piersią nie powinny stosować tego leku, ponieważ substancja czynna przenika do pokarmu kobiecego. Wpływ na dziecko nie jest do końca poznany, jednak u niemowląt karmionych przez matki stosujące preparat może pojawić się biegunka lub zakażenie grzybicze błon śluzowych. Ponadto zachodzi ryzyko, że wystąpi uwrażliwienie na składniki na terenie Polski: GSK Commercial Sp. z artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Biegunka dotyka dzieci w każdym wieku, zwłaszcza maluchy przebywające w żłobku czy przedszkolu. Do 5. roku życia każde dziecko co najmniej raz cierpi na ostrą biegunkę, wywołaną przez rotawirusy. Czasem może zdarzyć się także biegunka spowodowana przez egzotoksyny, bakterie czy pasożyty. W celu zmniejszenia ilości stolców u swojej pociechy, możesz sięgnąć po lek na rozwolnienie dla dzieci. W tej kategorii znajdziesz suplementy diety i produkty lecznicze, których składniki będą pomocne w łagodzeniu przebiegu biegunki u dziecka. Leki na biegunkę u dzieci dostępne w ofercie Gdy dziecko ma biegunkę, najważniejsze jest, aby dbać o nawadnianie jego organizmu po to, aby uniknąć odwodnienia. Dobrze jest wystrzegać się podawania napojów gazowanych czy soków o wysokiej zawartości cukru, ponieważ znajdująca się w nich sacharoza może nasilić biegunkę. Płyny, takie jak np. herbata czy woda, można podawać dziecku po prostu w większej ilości. Dobrze jest wybrać lek na biegunkę dla dzieci, konsultując się z lekarzem. W zależności od przyczyny i rodzaju biegunki możesz sięgnąć po: Preparaty nawadniające zawierające elektrolity – aby zachęcić maluchy do wypicia, mają przyjemny smak, np. pomarańczowy czy truskawkowy. Mogą mieć formę proszku do sporządzenia roztworu, gotowego płynu czy nawet kleiku ryżowego. Lek na biegunkę zawierający drożdżaki Saccharomyces boulardii, inulinę i/lub bakterie kwasu mlekowego, które wykazują działanie przeciwbiegunkowe poprzez zrównoważenie przejściowego zaburzenia flory bakteryjnej jelit; Są to odpowiednie środki dla dzieci cierpiących na biegunkę infekcyjną, poantybiotykową czy biegunkę podróżnych. Mają postać kapsułek, tabletek, kropli lub proszku do sporządzenia zawiesiny, dzięki czemu bez problemu podasz je dziecku w każdym wieku; Kapsułki z węglem aktywnym lub maślanem sodu, które wspierają funkcjonowanie układu pokarmowego. Zwłaszcza te zawierające tę drugą substancję będą przydatne dla dzieci z zespołem jelita drażliwego i dolegliwościach o chronicznym charakterze; Tabletki zawierające chlorowodorek loperamidu lub nifuroksazyd. Pierwsza substancja czynna pomaga zwiększyć wchłanianie wody i elektrolitów, hamować propulsywną perystaltykę i wydłużać czas przemieszczania się pokarmu przez jelita. Natomiast druga działa przeciwbakteryjnie, stosuje się ją w ostrych i przewlekłych biegunkach o podłożu bakteryjnym. Będzie dobrym wyborem, gdy chcesz zmniejszyć ilość stolców w przewlekłej i ostrej biegunce u dziecka. Doustne enterosorbenty, których składniki pomagają wiązać endotoksyny oraz enterotoksyny w jelicie. Są przeznaczone do leczenia objawowego przewlekłej oraz ostrej biegunki. Lek na biegunkę dla dzieci z diosmektytem, przeznaczony w przypadku ostrego rozwolnienia także u niemowląt. Dostępny jest w postaci proszku, który po rozpuszczeniu tworzy smakową zawiesinę. Żel z propionianem sodu, wspomagającym regenerację błony śluzowej oraz prawidłową motorykę jelita grubego. Preparaty zawierające taninian żelatyny, który pomaga tworzyć warstwę ochronną na błonie śluzowej jelita, wspierać prawidłowe funkcjonowanie jego ścian. Tym samym łagodzą objawy biegunek o różnej etiologii. Jeśli nie jesteś pewny pochodzenia biegunki u dziecka, w naszym asortymencie znajdziesz także szybki test, który pomoże określić, czy przyczyną rozwolnienia są rotawirusy. Jak objawia się biegunka u dziecka? Biegunka to nadmierne oddawanie stolca o płynnej, półpłynnej lub wodnistej konsystencji. Do jej rozpoznania wystarczą już 3 luźne stolce w ciągu doby. Dość często pojawia się u dzieci w czasie infekcji lub ząbkowania. Mogą wywołać ją także rotawirusy, bakterie (np. Salmonella, C. difficile, E. coli) oraz alergia pokarmowa. Zazwyczaj trwa kilka dni. Zdarza się, że pojawia się jako skutek uboczny podczas stosowania antybiotyku. Co może jeszcze niepokoić? Biegunce mogą towarzyszyć gorączka, wymioty i ból brzucha. Biegunki u dzieci mogą mieć charakter ostry lub przewlekły. Nie tylko lek na biegunkę jest ważny W łagodzeniu przebiegu rozwolnienia u malucha pomocny jest nie tylko odpowiedni lek przeciw biegunce dla dzieci. Duże znaczenie ma także dieta. Wbrew powszechnemu przekonaniu i odruchowym stosowaniem głodówek nie powinno się jej zmieniać. Takie postępowanie może doprowadzić do niedoborów energetycznych u dziecka i wydłużyć czas regeneracji nabłonka jelitowego. Antybiotyki w formie zawiesiny są obecnie najpopularniejszą formą leków dla małych dzieci, które nie potrafią połknąć tabletek i kapsułek. Pozwala to podać antybiotyk szkrabowi nawet kilkutygodniowemu, dzięki czemu unika się zastrzyków, które są nieprzyjemnym doświadczeniem zarówno dla małych pociech, jak i ich rodziców. Leki te, z racji na swoją niewielką trwałość, produkowane są w postaci proszku, z którego należy przygotować odpowiednią ilość „syropu” – jest to zasadne biorąc pod uwagę niewielką trwałość antybiotyku w wodzie. Mimo iż wszystkie antybiotyki w formie zawiesiny przygotowuje się w podobny sposób to sporządzenie takiego płynu nie zawsze jest prostym zadaniem, w szczególności dla młodych, zdenerwowanych stanem zdrowia dziecka i niewyspanych rodziców. Łatwo wówczas o błąd lub ominięcie pewnych szczegółów. Z tego też względu przygotowałam dla Was ten krótki poradnik, który mam nadzieję pomoże młodym rodzicom (i nie tylko) rozwiać wątpliwości, jak przygotować tę specyficzną postać leku. Photo credit: Raymond Bryson / / CC BY Ogólne zasady przygotowywania antybiotyków w formie zawiesiny Większość antybiotyków przygotowuje się w bardzo podobny sposób. Ogólny sposób sporządzenia leku przedstawia się następująco: Znajdujący się w butelce proszek trzeba w pierwszej kolejności wstrząsnąć – pozwoli to na jego „rozluźnienie”, dzięki czemu będzie się łatwiej rozpuszczał. Do proszku dodajemy następnie odpowiednią ilość przegotowanej, wystudzonej do temperatury pokojowej wody – do tzw. „kreski”, bądź określoną ilość mililitrów podaną zazwyczaj w ulotce leku. Najlepiej jest nie zalewać proszku wodą mineralną - związki w niej zawarte w różnym stopniu reagują z antybiotykami, mogąc w ten sposób osłabiać ich działanie lub zmniejszać wchłanianie – z tego też względu asekuracyjnie zaleca się stosowanie do wszystkich antybiotyków wody przegotowanej, wystudzonej do temperatury pokojowej Wodę wraz z proszkiem obracamy do góry dnem i mieszamy tak długo, aż uzyskamy jednolitą, nierozwarstwioną mieszaninę bez większych grudek – zazwyczaj trwa to ok. kilkunastu sekund, w przypadku gęstszych antybiotyków np. Zinnat nawet niekiedy dłużej Należy również skontrolować, czy ilość wody dodana do antybiotyku jest wystarczająca – jeżeli „syrop” znajduje się poniżej kreski konieczne jest dolanie wody do wymaganego poziomu i ponowne wymieszanie. Innym sposobem przygotowania tego samego antybiotyku jest najpierw dolanie niewielkiej ilości wody potrzebnej jedynie do rozpuszczenia proszku, a następnie uzupełnienie do kreski. Niezależnie od tego, ważne jest, aby poziom gotowej zawiesiny sięgał „kreski” i jej nie przekraczał - jak do tego dojdziemy to już kwestia naszej wygody i indywidualnych preferencji Przygotowaną w ten sposób zawiesinę dawkować dla dziecka za pomocą łyżeczki lub dołączonej strzykawki Przechowywanie każdego antybiotyku określa producent w ulotce. Najczęściej jest to lodówka, aczkolwiek nie w przypadku wszystkich preparatów – warto przeczytać ulotkę lub skonsultować się z farmaceutą :) Przed podaniem antybiotyku każdą zawiesinę należy bezwzględnie wstrząsnąć! Z racji tego, że antybiotyk nie rozpuszcza się dokładnie w wodzie po kilku godzinach stania w lodówce cały „syrop” może się rozwarstwić, a na dnie pozostać osad. Jest to całkowicie normalne, a zmieszanie leku przed użyciem pozwoli na ponowne uzyskanie zawiesiny – w ten sposób nie podamy dziecku samej wody w pierwszych kilku dawkach Przejdźmy do konkretów… Augmentin, Taromentin, Amotaks, czyli najpopularniejsze antybiotyki wśród małych szkrabów Zacznijmy od antybiotyków najpowszechniej stosowanych u małych dzieci. Amoksycylina z kwasem klawulanowym, bądź też sama amoksycylina stosowana jest głównie w zakażeniach dróg oddechowych, ucha środkowego czy zatok. Występuje ona pod nazwą handlową Amotaks oraz Hiconcil, a także w połączeniu z kwasem klawulanowym jako Augmentin, Augmentin ES, Amoksiklav czy Taromentin. Są to antybiotyki tzw. „pierwszego rzutu” - jeżeli dziecko nie jest uczulone, bądź nie występują inne przeciwwskazania to właśnie od tego antybiotyku lekarz najprawdopodobniej rozpocznie terapię wielu dziecięcych schorzeń. Sprawa z zawiesinami zawierającymi amoksycylinę jest o tyle prostsza, że większość jej preparatów posiada na etykiecie butelki wyraźne oznaczenie, jaką ilość zawiesiny powinniśmy docelowo otrzymać. Kreski są mniejsze, większe, ale są. Zdjęcia preparatów w wersji „na żywo” przedstawiam poniżej. Zdjęcia starałam się zrobić z takiego ujęcia, aby widoczne były kreski, do których należy dolewać wodę (w kolejności: Taromentin, Hiconcil, Augmentin, Amotaks, Augmentin ES oraz Amoksiklav): Wyjątek w tej gamie preparatów stanowi Hiconcil – na jego etykiecie próżno szukać rzeczonej kreski. Poziom gotowej zawiesiny wyznacza natomiast wgłębienie na oranżowej butelce. Część rodziców się pyta, czy po prostu butelka ma taki desing, czy naprawdę trzeba dodawać wodę do tego poziomu. Odpowiadam wszystkim niepewnym – to jest właśnie nasza „kreska”. Wielu rodziców nie dowierza niekiedy metodzie na „kreskę”, uważając ją za zbyt niedokładną. Dla nich zdecydowanie lepszym sposobem będzie dodanie do antybiotyku ściśle określonej ilości, w której należy rozpuścić proszek. Należy jednak pamiętać, że ilość zaleconej wody może być inna dla każdego antybiotyku, w zależności od producenta i procesu technologicznego. Nie można w związku z tym przyjąć, że jeżeli do Augmentinu 457mg/5ml (35ml) zawsze dodawaliśmy 32ml wody, to do Taromentinu 457mg/ml (również 35ml) należy dodać taką samą ilość wody, mimo iż są one odpowiednikami i przez wielu rodziców są używane zamiennie w szczególności, gdy w aptece brak jest odpowiedniego produktu. Z tego też względu zawsze należy sprawdzić w ulotce lub podpytać się farmaceuty przy realizacji recepty jaka ilość wody jest wymagana do sporządzenia leku. Mimo zalewania antybiotyku określoną ilością wody wielu producentów nadal uważa „kreskę” za nadrzędną i jeżeli po dodaniu zleconej ilości mililitrów wody poziom nadal jest pod kreską zalecane jest i tak dolanie wody do jej poziomu. Przygotowałam również dla Was tabletkę, w której podaję jaka ilość wody potrzebna jest do sporządzenia zawiesiny. Ma ona jednak charakter bardziej poglądowy, gdyż producenci zmieniając technologię produkcji mogą zmienić ilość zaleconej wody. Z tego też względu warto sięgnąć również do ulotki – ona będzie najaktualniejsza. Rozrobiłeś antybiotyk? Wrzuć go do lodówki! Przy omawianiu antybiotyków z amoksycyliną nie sposób ominąć sposobów ich przechowywania. Większość preparatów z tym antybiotykiem wymaga przechowywania w lodówce (temp. 2-8OC) o czym niestety duża ilość rodziców zapomina w ogólnym „chorobowym rozgardiaszu”. Przechowywanie w temperaturze pokojowej, na którym zazwyczaj kończy się czytanie ulotki, dotyczy jedynie nierozrobionego proszku! Po dodaniu wody i przygotowaniu zawiesiny powinien wylądować on w lodówce. Jedną z największych rozterek wielu młodych rodziców jest kwestia podania zimnego antybiotyk dziecku – niestety, ale najlepiej, aby schłodzony antybiotyk nie był cały czas ogrzewany i ponownie chłodzony, gdyż może to wpływać na trwałość antybiotyku. A już na pewno niedopuszczalne jest podgrzewanie butelki z antybiotykiem w mikrofalówce albo garnku z wodą (!). Antybiotyki podaje są zazwyczaj w bardzo małych dawkach, które na pewno dziecku nie zaszkodzą, a wręcz przy niektórych chorobach, takich jak angina podawane antybiotyku na zimno jest nawet wskazane, gdyż zimno zmniejsza obrzęki w gardle i działa lekko przeciwbólowo. Dla większości dzieci wstrzyknięcie schłodzonego antybiotyku ze strzykawki prosto do buzi nie będzie stanowiło większego problemu. Jeżeli jednak nasz brzdąc nie jest w stanie zaakceptować takiej formy leku to już lepiej jest nabrać antybiotyk w dołączoną do opakowania strzykawkę i zostawić ją do lekkiego ogrzania (ale tylko w temperaturze pokojowej – przy takich małych ilościach powinno to zająć do kilku minut) niż ogrzewać i schładzać całą butelkę. Czy jednak każdy preparat zawierający w swoim składzie wymaga przechowywania w lodówce? Okazuje się, że nie. Bezwględnego przechowywania w lodówce wymagają takie leki jak: Augmentin, Augmentin ES, Amoksiklav, Taromentin oraz Amotaks. Przechowywania w lodówce nie wymaga już natomiast producent Hiconcilu podając w Charakterystyce Produktu Leczniczego temperaturę przechowywania gotowej zawiesiny do 250C – jest to związane najprawdopodobniej z doborem substancji pomocniczych, które pozwoliły na utrzymanie odpowiedniej trwałości mimo temperatury pokojowej. Uznajmy go jednak za wyjątek potwierdzający regułę :) Co zrobić, jeżeli zapomnieliśmy wstawić antybiotyk do lodówki i zorientowaliśmy się po jakimś czasie? Czy powinniśmy go wyrzucić, a dziecko uznać za nieleczone? Niekoniecznie. Z pewnością im szybciej się zorientujemy, że zamiast na półce w lodówce antybiotyk stoi w szafce z lekami tym większe prawdopodobieństwo, że nic się nie stało. Uznaje się powszechnie, że jeżeli rozrobiony antybiotyk stał w temperaturze pokojowej (do 250C) maksymalnie do 24 godzin to nadaje się jeszcze do wykorzystania i można jeszcze leczyć nim dziecko. Jeżeli jednak czas ten był dłuższy, antybiotyk znacząco zmienił kolor lub konsystencję wówczas lepiej pofatygować się po receptę na nową butelkę. Każda sytuacja jest inna – inaczej przedstawia się kwestia działania antybiotyku po tym jak stał on na parapecie w kuchni w upalny dzień, a inaczej – antybiotyku schowanego w zamkniętej, chłodnej szafce. Z tego też względu, jeżeli nie jesteśmy pewni czy bezpieczne jest podawanie antybiotyku najlepiej jest skontaktować się z farmaceutą lub lekarzem rodzinnym – oni rozwieją nasze wątpliwości :) Photo credit: Adrian Dreßler / / CC BY Czy niezużyty antybiotyk można ponownie użyć? Jest to również jedno z pytań, które często zadają mi rodzice małych szkrabów. Co zrobić, jeżeli zostało nam jeszcze pół butelki antybiotyku? Czy może się nam on przydać przy kolejnej infekcji? Odpowiedź brzmi: zdecydowanie nie! Każda kuracja antybiotykami wymaga zakupu nowej butelki! I nie jest tylko chwyt marketingowy i próba sięgnięcia aptek i koncernów farmaceutycznych do kieszeni młodych rodziców. Jest to po prostu związane z trwałością takich leków, która niestety nie jest porażająca – Augmentin, Amoksiklav czy Taromentin nawet przechowywane w lodówce nadają się wyrzucenia po 7 dniach, Augmentin ES – po 10 dniach, natomiast Amotaks – po dwóch tygodniach. Po tym czasie antybiotyki powinny zostać oddane do utylizacji, najlepiej do jednej z aptek posiadających pojemnik na przeterminowane i niezużyte leki. A jak wygląda sprawa w przypadku preparatów z klarytromycyną (Klabax, Klacid, Fromilid)? O czym powinniśmy pamiętać? Strony: 1 2 amoksiklavamoksycylinaamotaksantybiotykantybiotykiantybiotykoterapiaaugmentinaugmentin esfromilidhiconcilklabacklacidklarytromycynakwas klawulanowytaromentinzawiesina

antybiotyk w tabletkach dla 5 latka